8 feb. 2016
2 minuten
Eind januari, begin februari is het elk jaar tijd voor een bezoek aan SolidWorks World in de Verenigde Staten. Ik ben net terug van dit vierdaagse ontwerp- en maakcircus dat dit jaar voor het eerst Dallas aandeed. Niet dat ik nu zelf een volleerd 3DCAD-gebruiker ben. Het is mij vooral te doen om uit te vinden wat SolidWorks van plan is.
De laatste jaren kan je daarbij het onderscheid maken tussen SolidWorks en ‘maman’ Dassault Systèmes dat al in 1997 eigenaar werd, maar jarenlang op de achtergrond bleef. SolidWorks vertelt wat ze op 3DCAD-vlak voor de gebruiker in petto hebben en Dassault meldt hoe dat in het grotere geheel past.
Nu zijn de Amerikanen – laten we eens lekker generaliseren – minstens zo chauvinistisch als de Fransen. Of de Amerikaanse engineers m/v die ‘French connection’ nu wel zo prettig vinden, is maar helemaal de vraag. En dan is het tegenwoordig ook nog eens een Italiaan die de baas is bij SolidWorks.
Misschien hebben Gian Paolo Bassi, baas SolidWorks, en Bernard Charlès dat ook wel gedacht. Vandaar wellicht de keuze voor een plaats in Texas – ‘the lone star state’. Voelen al die ‘nerds’ zich wellicht een ‘lone star’ onder al die andere ‘lone stars’. Geef een feestje in Gilley’s voor laten we het voor het gemak op 5000 m/v houden. En wat dan nog meer? En hoe houdt je dan rekening met m én v?
De oplossing bleek simpel. David Pogue – zoekt u zijn achtergrond maar even op – mocht als buitenstaander op het podium drie in SolidWorks gemodelleerde producten presenteren en de makers interviewen. ‘Bier’ was het eerste belangrijke steekwoord. In de vorm van de Brewbot. Inderdaad, een ‘robot’ die bier brouwt. ‘Digital’ en niet te vergeten ‘connected’. Ingrediënten online bestellen en de app leid je door het brouwproces. Met voor de SolidWorks World-bezoeker een kortingscode.
‘Raketten’ was de wat vrije ruime omschrijving van de volgende partij. Want het ging om de avonturen van de Japan Space Elevator Association. Die draaien om een lang ‘lint’ dat vast zit aan de aarde en in een geostationaire baan om de aarde draait. Via dat lint – met een lengte van u leest het goed 100.000 km – zouden dan lasten van en naar ruimtestations kunnen worden getransporteerd.
Dan blijft er nog een over. Twee dames, verenigd in Trusst Lingerie, hebben een nieuw ontwerp voor BH’s voor grotere maten gemaakt. Een groeiende doelgroep wisten de dames. Het ontwerp vermindert de belasting op nek, rug en schouders sterk. Pogue had het over ‘beer, rockets and boobies – the best Solidworks World ever’. De dames zouden met een kortingscode vast goedkoper uit zijn dan Brewbot, volgens Pogue. Schort er toch niet iets aan de m/v-verhouding?
Robin Zander