Challenger-klokkenluider overleden

Boisjoly schreef zes maanden voor de lancering al een onheilspellende memo aan zijn leidinggevenden bij Morton Thiokol. Dat bedrijf was verantwoordelijk voor het vervaardigen van booster-raketten voor de shuttle. Boisjoly vertelde het bedrijf in de brief dat koud weer de afdichting kon verzwakken die twee onderdelen van de raketmotoren met elkaar verbond. Doordat deze zogeheten O-ringen geen verzegeling meer konden bieden, was de kans groot dat vlammen van de motor de behuizing van de raket konden bereiken.

Onnodige tragedie

Later, in de nacht voorafgaand aan de lancering, smeekte Boisjoly, samen met vier andere engineers, zijn leidinggevenden om de lancering uit te stellen omdat de temperaturen beneden het vriespunt waren gedaald. De waarschuwing werd in de wind geslagen en de Challenger explodeerde 73 seconden na de lancering. Zeven mensen, inclusief lerares Christa McAuliffe, vonden de dood.

Na de ramp met de Challenger, op 28 januari 1986, kwam de reputatie van NASA onder vuur te liggen en werd het gevaar van de ruimtevaart aandacht van publiek debat.

Boisjoly heeft de lancering van de Challenger niet durven kijken, zo zeker was hij ervan dat de shuttle zou ontploffen. Hij stierf op 6 januari 2012 aan de gevolgen van kanker. Boisjoly laat zijn 49-jarige vrouw Roberta en twee dochters achter.