17 feb. 1999
2 minuten
Artsen van het C.S. Mott kinderziekenhuis in Ann Arbor (VS) hebben het leven van een baby gered door een 3D-geprinte spalk rond zijn luchtpijp te plaatsen. De baby kampte al vanaf dat hij zes weken oud was met een zeldzame aandoening aan zijn luchtwegen.
Dank zij moderne technieken als 3D-printing met lichaamsvriendelijke materialen, wisten artsen het leven van baby Kaiba te redden. Zijn ouders zaten met de handen in het haar toen ontdekt werd dat Kaiba een zeldzame aandoening had genaamd ‘tracheobronchomalacie’.
Ernstige longaandoening
De aandoening komt voor bij ongeveer één op de 2 200 babies. De meeste patiëntjes groeien er vanzelf overheen tegen de tijd dat ze twee of drie jaar oud zijn. Kaiba had helaas een zware variant van de aandoening en was gedoemd om nooit meer het ziekenhuis te verlaten.
3D-spalk
Dokter Glenn Green schrijft op zijn blog dat deze aandoening hem al jaren een doorn in het oog is. Samen met zijn collega Scott Hollister heeft hij een apparaatje ontworpen dat als een verstevigende spalk werkt rond Kaiba’s luchtpijp. Hierdoor kan zuurstof ongehinderd richting de longen stromen. Hollister is professor in biomedische engineering en mechanische engineering en sloeg samen met Green de handen ineen om zo tot een creatieve oplossing te komen.
De 3D-spalk is gemaakt van een biologisch afbreekbare polyester genaamd polyaprolactone (PCL). Vanwege de nijpende spoed van Kaiba’s aandoening kregen de wetenschappers speciale toestemming om het materiaal te gebruiken van de Amerikaanse Food and Drug Administration, een agentschap wat de kwaliteit van voeding en medicijnen bewaakt.
3D-model
Data uit een CT-scan van Kaiba’s luchtpijp en de zwakke bronchus werd gebruiken om een 3D-model te maken. Rond die exacte digitale kopie van Kaiba’s luchtwegen werd de spalk ontworpen en uitgeprint met een 3D-laserprinter. De spalk werd aan de buitenkant van Kaiba’s luchtweg genaaid om deze te verwijden en te helpen zelf sterk te groeien.
Na ongeveer drie jaar zal de spalk vanzelf afgebroken worden door Kaiba’s lichaam en is zijn luchtpijp hopelijk sterk genoeg om zelfstandig te functioneren.
Kaiba kon 21 dagen na de procedure al zonder beademing leven en heeft tot op heden geen moeite meer gehad met zijn ademhaling. Green en Hollister hopen met hun methode meer kinderen te redden in de toekomst en de techniek voor andere typen van implantaten te gebruiken.
Anderen lazen ook
