Goedemorgen, vandaag gaan we eens even lekker trainen!

Marc Lammers was een van de ‘keynote’-sprekers op het Engineering in Food & Beverage-event dat op 3 oktober zijn eerste editie beleefde in De Fabrique in Maarssen. De centrale vraag op het evenement: wat kunnen food en engineering van elkaar leren? De bijeenkomst had als belangrijkste doel de band tussen engineers en machinebouwers en de ondernemers in de voedingsmiddelen- en drankenindustrie aan de andere kant te versterken en meer onderling begrip te kweken.

Duidelijke behoefte

Organisator Mybusinessmedia – ook uitgever van Engineersonline  en organisator van andere ‘engineering’-evenementen zoals het Safety Event en de Constructeursdag blijkt met dit evenement in een duidelijke behoefte te voorzien. Want niet alleen verzamelden zich veel sprekers, standhouders en deelnemers in De Fabrique – in totaal bevolkten meer dan 400 aanwezigen onder andere de ‘Jutekelder’, ‘Meelzolder’, ‘Postkamer’ en het ‘Douchelokaal’ voor verschillende workshops en lezingen – er werd ook enthousiast deelgenomen aan de discussies. Meermaals spraken bezoekers letterlijk uit dat dit event een aanwinst is die beide branches goed konden gebruiken. Reden genoeg om ook volgend jaar wederom een editie te verzorgen. Houd voor de datum Engineersonline in de gaten.

Meten is weten

Hoe gaat een branche als de vaderlandse ‘food & beverage’ die toonaangevend is in de hele wereld ‘van goed naar goud’? Analoog, of moet je in zijn geval ‘digitaal’ zeggen, aan de titel van Lammers’ boek over de weg die hij samen met de Nederlandse hockeyvrouwen heeft doorlopen naar Olympisch goud. De man die de Nederlandse hockeyvrouwen groot maakte, bruist nog steeds van enthousiasme over wat hij heeft geleerd in zijn carrière, en over wat hij de hockeydames – en later de Belgische hockeymannen – daarmee heeft kunnen brengen. Lammers is een man van ‘meten is weten’. Een man die heel veel techniek in de sport heeft gehaald. Onder zijn leiding speelden de dames met gps-trackers onder hun shirt, zodat Lammers precies wist hoe ze zich over het veld bewogen. "Daardoor zag ik dat de sprints gemiddeld zeventien meter zijn, terwijl we altijd aannamen dat dat dertig meter was. En we daar dus ook op trainden. Uiteraard heb ik de training meteen aangepast, waardoor ze nog explosiever werden." Ook voegde hij temperatuur- en hartslagmeters toe. "Op het laatst keek ik tijdens een wedstrijd vooral op mijn iPad. Daar zag ik wie gewisseld moest worden en wie nog wel een tijdje door kon."

Met wie concurreer je eigenlijk?

‘Meten is weten’ geldt volgens Lammers ook in de food. "Zaken als hygiëne en veiligheid moet je uitdrukken in cijfers, dan weet iedereen waar we het over hebben". Net als zijn andere adagium: dat van het samenwerken. "Ik denk dat jullie eens goed moeten afvragen met wie je eigenlijk concurreert. Want misschien is dat wel niet met elkaar. Ik was laatst in China en daar willen mensen héél graag Nederlandse babymelk hebben. Die is namelijk veilig. Dat is een zeer krachtig verkoopargument. En dat kunnen andere Nederlandse leveranciers ook gebruiken."

"Ik ben toch geen paard"

In de sport is het volgens Lammers zelfs zo dat Nederlandse coaches van verschillende disciplines regelmatig samenwerken en van elkaar leren. "Ik moest verplicht twee dagen per maand op stage bij een andere coach. Dat stond in mijn contract. In mijn ogen is dat de reden dat Nederland zo’n goed sportland is. We zijn klein, maar we werken samen."

Zo leerde Lammers de kracht van het ijsbad kennen door Ankie van Grunsven, die haar paarden na de training versneld laat afkoelen. "Een ijsbad zorgt dat het lichaam veel sneller herstelt. Daardoor kan ze drie keer per dag trainen in plaats van twee. En dat is een voordeel, want alle anderen trainen twee keer." De hockeydames hadden echter niet meteen het gevoel dat wat voor een paard gold, ook voor hen zou werken. "Toen heb ik Ankie gevraagd om een presentatie te komen geven. En daarna stapten de dames ineens wél in het bad."

Een ijsbad? Ik ben toch geen paard?

"Bereken ik dat nou verkeerd"

Het is dus cruciaal om je personeel te enthousiasmeren voor je ideeën. Want je kunt als coach of directeur nog zulke goede plannen bedenken, als het personeel ze niet uitvoert, ben je nergens. Dat lukt volgens Lammers het best, als je hen er meteen bij betrekt. "Ten eerste willen ze dan mee. En ten tweede – en zeker net zo belangrijk: Als je degene die dag-in dag-uit bij de worsten-vul-unit staat, vraagt of er nog een mogelijkheid is om zijn of haar leven makkelijker te maken – al is het maar twee procent – dan krijg je na een beetje aandringen waarschijnlijk een heel zinnig antwoord. En van die twee procent verbetering moet je het hebben. Want we zijn al zo ver dat we geen echt grote sprongen voorwaarts meer kunnen maken. En vijftig keer twee procent is honderd procent. Of bereken ik dat nou verkeerd?"

Maartje Henket