26 jul. 2017
2 minuten
Het winnen van vloeibare brandstoffen uit duurzame elektrische energie is een belangrijk onderdeel van de ‘Energiewende’. Een mobiele, decentraal inzetbare proeffabriek produceert benzine, diesel en kerosine uit regeneratief waterstof en kooldioxide. De opstelling is zo compact dat ze in een container past.
Duitse en Finse onderzoekers hebben in het project Soletair de eerste 200 liter synthetische brandstof uit zonne-energie en CO2 uit de lucht gewonnen. Dit gebeurde via de zogeheten Fischer-Tropsch-synthese. Met het project is aangetoond dat het complete proces van fotovoltaïsche energie en CO2 uit de lucht tot en met brandstofsynthese werkt en technisch haalbaar is.
Het project omvat drie componenten. Het Technische Onderzoekscentrum Finland (VTT) ontwikkelde de ‘Direct Air Capture’ eenheid die de CO2 uit de lucht filtreert. Een aan de Technische Universiteit van Lappeenranta (Fin) ontwikkelde elektrolyse-eenheid wekt met behulp van zonne-energie het noodzakelijke waterstof op. Kooldioxide en waterstof worden vervolgens bij hoge temperatuur in een reactief synthetisch gas omgezet en in een chemische reactor met microstructuren omgezet in vloeibare brandstoffen. De reactor werd ontwikkeld aan het Karlsruher Institut für Technologie (KIT) en door een spin-off hiervan, Ineratec, uitgewerkt tot een compacte installatie die gereed is voor introductie op de markt.
De proeffabriek heeft een capaciteit van 80 liter benzine per dag. In de eerste proefperiode werd in meerdere fases zo’n 200 liter brandstof geproduceerd om verschillende vraagstukken rondom het optimale syntheseproces te onderzoeken, net als mogelijkheden voor het gebruik van warmte en de producteigenschappen. De compacte installatie is gebouwd voor decentrale productie, past in een container en is modulair uitbreidbaar.
Vervolg
De ‘Power-to-Liquid’ proeffabriek staat op de campus van de universiteit van Lappeenranta. Het project loopt nog tot medio 2018 en wordt door de Finse en Duitse overheid gesubsidieerd. De informatie die tijdens het project wordt verzameld, wordt gebruikt voor de commercialisering van de technologie. Daardoor zijn voor ondernemingen nieuwe business modellen mogelijk. Zo kan bijvoorbeeld efficiënt gebruik worden gemaakt voor lokale overschotten aan duurzame energie, het ontwikkelen van warmtegebruiksconcepten, het benutten van kooldioxide of de decentrale synthese van chemische energiedragers en tussenproducten. De methode kan ook een belangrijke bijdrage leveren aan de vermindering van CO2-emissie in het verkeer.
Anderen lazen ook
