China haalt gas uit ‘brandbaar ijs’

China is er voor het eerst in geslaagd om gas te halen uit een ijsachtige substantie uit de Zuidchinese Ze. Volgens de BBC spreken Chinese autoriteiten over een belangrijke doorbraak omdat het een belangrijke rol kan spelen bij de toekomstige energievoorziening.

Methaanhydraat, ook wel ‘brandbaar ijs’ genoemd, bevat grote hoeveelheden natuurlijk gas. Veel landen, waaronder de VS en Japan, werken aan technieken om deze reserves te benutten, maar het is buitengewoon moeilijk om het uit de grond te halen en het vrijmaken van het gas kost veel energie

 ‘Brandbaar ijs’ is een bevroren mengsel van water en gas. "Het lijkt op ijskristallen naar als je inzoomt op moleculaire schaal zie je dat de methaanmoleculen zijn ingekapseld door watermoleculen",  zei professor Praveen Linga van de National Universiteit van Singapore tegen de BBC.

De methaanhydraten worden gevormd bij zeer lage temperaturen en onder hoge druk. Ze worden gevonden in sedimenten onder de oceaanbodem en onder het permafrost op het land.  Ondanks de lage temperatuur zijn ze brandbaar. Als je er een aansteker bij houdt, ontvlamt het gas in het ijs. Door het verlagen van de druk of het verhogen van de temperatuur ontbinden de hydraten in water en – heel veel – methaan. Een kubieke meter van het materiaal geeft ongeveer 160 kubieke meter gas af. Het is dus een zeer energie-intensieve brandstof.  

Japan, dat geen eigen natuurlijke energiebronnen heeft, is een pionier op dit gebied. Dat geldt ook voor India en Zuid-Korea.

Methaanhydraten zouden volgens sommigen potentieel geschikt zijn als revolutionaire energiebron – en waarschijnlijk de laatste bron ter wereld van op koolstof gebaseerde brandstof.

China noemt de jongste resultaten een doorbraak en professor Linga beaamt dat. "Vergeleken met de resultaten van Japans onderzoek hebben de Chinese wetenschappers veel meer gas vrijgemaakt. Dus in die zin is hebben ze een belangrijke stap gezet om ontginning van methaanhydraten rendabel te maken.". Maar toch is het nog slechts één stap in een lange reis. Het zal nog wel op zijn vroegst tot 2025 duren voordat we kunnen spreken over realistische, commerciële mogelijkheden."

Een potentiële bedreiging is dat het methaan ongecontroleerd kan ontsnappen en dat zou serieuze consequenties hebben voor de opwarming van de aarde. Het is een gas dat een veel grotere impact heeft op klimaatverandering dan kooldioxide.